कोणत्याही अर्थ व्यवस्थेची चार चाके मानण्यात येतात. पहिले चाक सरकारकडून विकासावर होणारा खर्च, दुसरे चाक खाजगी उद्योगांकडून क्षमता वाढीसाठी होणारा खर्च (कॅपेक्स), तिसरे चाक त्या देशातील नागरिकांकडून आपल्या गरजा आणि चैनीसाठी होणारा खर्च, आणि चौथे चाक निर्यात. मागील दहा वर्षात (२०१४ ते २०२४) पायाभूत सुविधा विकासावर खर्च केल्या नंतर आता सरकार नागरिकांच्या हातात अधिक पैसे उरून त्या पैशांचा उपयोग उपभोगांसाठी घेऊन अर्थ व्यवस्थेला हातभार लावतील अशी धोरणे आखली जात आहेत. उपभोग ही संकल्पना, पायाभूत सुविधा विकास (इन्फ्रास्ट्रक्चर) आणि उत्पादन (मॅन्यूफॅक्चरिंग) या सारखी फारशी यशस्वी ठरली नसली तरी येत्या पाच वर्षात ही संकल्पना यशस्वी व्हावी याची बीजे सरकारने या अर्थसंकल्पात रोवण्याचा प्रयत्न प्रयत्न केला आहे. उपभोग ही संकल्पना अनेक क्षेत्रांमध्ये पसरलेली आहे. वाढत्या उपभोगासाठी अनेक अनुकूल गोष्टी आपल्या अर्थव्यवस्थेत आहेत. जसे की, लोकसंख्येचा ढाचा, दरडोई उत्पन्नात वाढ, आणि वाढती प्राथमिक गरजा भागविल्यानंतर उरणारी रक्कम (डिस्पोजेबल इंकम), ग्राहकांची बदलती मानसिकता हे वाढत्या उपभोगाला कारण ठरत आहे. दरडोई उत्पन्नात वाढ होते तशी गरजा भागवून शिल्लक राहणारी रक्कम सुद्धा वाढते ज्यामुळे उपभोगात वाढ होते. ग्राहकांचा कल हा गरजा भागविणाऱ्या वस्तूंपेक्षा विलासी वस्तूंकडे आहे. तसेच अनेक उद्योगांत अनौपचारीकतेकडून औपचारीकतेकडे कडे होणारे संक्रमण, ‘डिजिटलाइझेशन’ आणि विलासी वस्तूंच्या खरेदीकडे असलेला कल (प्रिमीयमनाइझेशन) हे उपभोगाला चालना देणारे घटक आहेत. एकूण अर्थव्यवस्थेच्या वृद्धीदरात झालेल्या वाढीबद्दल समाधान वाटावे अशी परिस्थिती आहे. विश्लेषक आणि अर्थतज्ज्ञांच्यामते हा अर्थसंकल्पात सरकारने ग्रामीण मागणी वाढून ग्रामीण भागात उपभोग वाढण्यावर भर दिला आहे. राज्यांच्या विशेष दर्जा मिळण्याच्या मागण्या, ग्रामीण रोजगार हमी योजनेसाठी (मनरेगा) साठी वाढीव तरतूद, नवी वैयक्तिक आयकर कर कर प्रणाली, जेणेकरून बचतीपेक्षा करदात्यांच्या हातात पैसे उरून ते पैसे उपभोगावर खर्च होतील आणि अर्थव्यवस्थेला चालना मिळेल हे घटक उपभोगाला चालना देतील.

या सर्व बाबी विचारात घेऊन, गुंतवणूकदारांनी आता कंझमशन फंडांचा विचार करवा अशी परिस्थिती आहे. याचे प्रतिबिंब कंझम्शन फंडाच्या म्युच्युअल फंड खात्यात (फोलीओत) झालेल्या वाढीत दिसून आलेआहे. म्युच्युअल फंडांच्या एकूण १५.३० कोटी फोलीओत सर्वाधिक २.४८ कोटी खाती ही सेक्टरल/ थिमॅटिक फंडातील आहेत. उपभोग ही संकल्पना अनेक उद्योग क्षेत्रे व्यापणारी आहे. उपभोगात पायाभूत सुविधा, स्थावर मालमत्ता, प्रवासी वाहन निर्मिते, वैयक्तिक वापराची उत्पादने, आदरातिथ्य, मनोरंजन, नागरी विमान वाहतूक, साखळी दालने, मद्य उत्पादन, विवेकी खर्चाच्या वस्तू, तयार खाद्य पदार्थ, यांसारख्या बहुविविध उद्योगांचा समावेश आहे. कंझम्शन फंडांचा पोर्टफ़ोलिओ हा उद्योग क्षेत्रातील वैविध्य जपणारा आणि मल्टीकॅप घटणीचा असतो.